ชีวิตเป็นของเล่น เล่นให้เป็น...........เล่นไม่เป็นเจ็บ

ชีวิตเป็นของเล่น เล่นให้เป็น...........เล่นไม่เป็นเจ็บ
.
.
คำพูดนี้เป็นคำพูดของผู้ผ่านราตรีนาน......... อ.มโน วงเวียน
.
จากเดิมที่ผมเชื่อว่าชีวิตมันควรจริงจัง
อย่าล้อเล่นกับชีวิต แค่คำก็รู้สึกหนักๆละ
แต่เมื่อได้เรียนรู้การออกจากความคิดมากขึ้น
ผมเรียนรู้ว่าความจริงมี 2 ชุด คือ ความจริงแท้ที่เป็นสภาวะ
กับความจริงที่เราสมมติขึ้น เช่น เราเป็นข้าราชการ
เราเป็นวิทยากร เป็นสามี เป็นพี่ชาย เป็นลุง
แต่เรากลับยึดความจริงชั่วคราวเหล่านี้ว่าเป็นความจริงแท้
เราเล่นไม่เป็น............คนเลยทุกข์ กันมากขึ้น
แล้วเล่นกับชีวิต เล่นเป็น เล่นแบบไหน?
แบบไหนที่เรียกว่าเล่นเป็น?
.
.
.
สำหรับผม
1.คนที่เล่นเป็น จะไม่พยายามเปลี่ยนแปลงใคร
หากมีใครที่ต้องเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ชีวิตเราดีขึ้น
มีความสุขมากขึ้น คนนั้นคือเรา
มีหลายคนมาหาผมด้วยความทุกข์
"แม่หนูบอกว่าหนูไม่น่าเกิดมาเลย ไม่มีหนู ขีวิตแม่จะดีกว่านี้"
"สามีหนูติดเกม ดื่มเหล้า เมาแล้วทำร้ายร่างกายหนู"
ทุกคนที่มามาปรึกษาที่คลินิกสุขภาพจิตจะเล่าปัญหา
คนอื่นต้องเปลี่ยนแปลง ต้องพูดดีๆ ต้องทำในสิ่งที่เราต้องการ
ชีวิตเราถึงจะดีขึ้น
.
.
.
คนกลุ่มนี้เริ่มเล่นไม่เป็นครับ
ยิ่งเล่า ยิ่งจม ยิ่งทุกข์
.
.
.
คนเล่นเป็นจะเข้าใจว่าที่แม่พูดแบบนั้น แม่กำลังฉายประสบการณ์ในอดีตของตนเองอยู่
แม่พูดตอนนั้นแม่เมา แม่พูดแม่ลืมไปแล้ว
แต่เราผู้ฟังไม่เคยลืม ใช้คำพูดแม่มาทำร้ายตนเองซ้ำๆ
ด้วยการคิดวนๆสุดท้ายจมไปในความคิด กลายเป็นซึมเศร้าในที่สุด
คนเล่นไม่เป็น เมื่อแดดร้อน ก็พยายามย้ายตะวัน
แต่คนเล่นเป็น จะเดินไปหลบในร่ม หายร้อน
.
.
.
คนที่จะเล่นเป็น ต้องฝึกตนเอง
ฝึกออกจากความคิด
ฝึกเป็นคนคิดสั้นลงเรื่อย (555) ไม่จมไปในอารมณ์
ฝึกรักตนเอง ชื่นชมตนเอง ใช้คำพูดที่ดีที่สุดกับตนเอง
เห็นตนเองเป็นเหมือนเพื่อนสนิท.........
ตอนพูดกับเพื่อนเรายังตั้งใจพูดดีๆ เลย
แต่กลับตนเองเรากลับไม่ตั้งใจสื่อสารกับตนเอง
ไม่รักตัวเอง มีมุมมองที่ไม่ดีต่อตนเอง
.
.
ดังนั้น เราต้องฝึกออกจากความคิดลบๆ
เมื่อเราเห็นความคิด เราจะกำหนดคำพูดที่สื่อสารกับตัวเองเข้าไปได้

"ฉันเป็นคนดี ฉันมีคุณค่า ฉันมีพลัง" ฯลฯ
สื่อสารกับตัวเองด้วยคำพูดที่ดีที่สุด
ทำแบบนี้ซ้ำๆ บ่อยๆ นานๆ เข้า
เราจะเริ่มเห็นคุณค่าในตัวเอง มีมุมมองที่ดีต่อตนเอง
ไม่พยายามเปลี่ยนแปลงใคร ให้มาพูดดีกับเรา
แต่เราจะเปลี่ยนมุมมองของเรา
เอาขี้ที่ปาเข้ามา มาทำเป็นปุ๋ยได้

เราเริ่มเล่นเป็น
เราจะเห็นว่าชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว เล่นไปตามบทบาทสมมติ
ถึงเวลาลาโลกก็จากกันไปอย่างสงบ.....................


- Anan Harnwang -