เราจะช่วยคนที่เรารัก ที่เขากำลังมีความทุกข์ ได้อย่างไร?
.
.
.
วันนี้มีคุณแม่มาปรึกษา เรื่องลูกสาวที่มีความคิดอยากฆ่าตัวตาย
คุณแม่ทั้งจิตตก กังวล เป็นห่วงลูก..............ไม่รู้จะช่วยลูกยังไง
เวลาเราทุกข์ เราเต็มไปด้วยความคิดมากมาย
.
ความคิด.............เป็นเหตุของความเครียด
ความคิด.............เป็นต้นเหตุของโรคซึมเเศร้า
ความคิด.............เป็นต้นเหตุของปัญหาทางสุขภาพจิต ที่ร้ายกาจที่สุด
ความคิด..............เป็นจุดเริ่มต้นของความรู้สึกทุกข์ใจ
.
.
เวลาเรามีเรื่องที่กลุ้มใจ เราไม่สามารถที่จะ ไม่คิดได้เลย
เราคิดตลอดเวลา
เราไม่สามารถห้าม หรือหยุดความคิดได้
เรากำลังจมน้ำ
.
.
.
.
คนที่กำลังจมน้ำ ไม่สามารถช่วยคนจมน้ำได้ ฉันได
แม่ที่จมน้ำ ย่อมช่วยลูกที่กำลังจมน้ำไม่ได้ ฉันนั้น
ถึงแม้จะอยากช่วยอย่างมาก เพราะความรัก ความห่วง
แต่จะกอดคอกันจมน้ำตายเสียเปล่า
.
.
.
.
วันนี้เรามีหน้าที่หัดว่ายน้ำให้แข็งแรง
ฝึกออกจากความคิด
กลับมารู้สึกตัวบ่อยๆ
รับรู้อาการทางกายบ่อยๆ
ตอนที่เรารู้สึกตัว ใจเราได้พักสั้นๆ
หากรู้สึกตัวเป็น และทำซ้ำๆ
เราจะไม่จมไปในความคิด ความเครียด ความเศร้านานเกินไป
พฤติกรรมของจิตจะเปลี่ยน
จากการฝึกออกจากความคิดซ้ำๆ
เราเริ่มว่ายน้ำเป็น
ฝึกว่ายทุกๆวัน
วันแล้ววันเล่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
กล้ามเนื้อเริ่มแข็งแรง
.
.
.
.
เมื่อเราว่ายน้ำเป็น
ถึงเวลาช่วยลูกที่กำลังจะจมน้ำแล้ว
.
.
ฟังลูก
ฟังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟังโดยไม่จมไปในความทุกข์ ของลูก
ฟังว่าเขา สื่ออะไร
เจตนารมณ์
เบื้องหลังคำพูด
รับรู้ความรู้สึก
เป็นประจักษ์พยานความทุกข์ให้กับลูก
อยู่ ณ ที่อันแสนเจ็บปวดด้วยกัน
.
.
.
ลูกรับรู้ว่าพึ่งแม่ได้
เกาะแม่ แล้วแม่เอาอยู่ ไม่จมไปด้วยกัน
ทุกครั้งที่เขากำลังจะจมน้ำ
เขาจะกล้ามาร้องให้แม่ช่วย
แม่ช่วยได้ แม่ว่ายน้ำเป็น
แม่เข้าใจธรรมชาติของน้ำ
ว่าผ่านมา เดียวก็ผ่านไป
.
.
ช่วยตัวเอง เท่ากับช่วยผู้อื่น
ช่วยตนเองได้ จึงช่วยผู้อื่นได้
รักไดเสมอ ด้วยรักตนเองไม่มี
เมื่อรัก และนับถือตัวเองเป็น
ความรักที่มีคุณภาพของเรา จึงมีเผื่อแผ่คนที่เรารักได้
- Anan Harnwang -